Wolff Parkinson White sendromu WPW

Wolff-Parkinson-White sendromu, ventriküler preeksitasyon belirtileri ve aralıklı taşikardi ile karakterize, Kongenital bir aksesuar yolak (Kent demeti) nedeniyle gelişen bir durumdur.

Wolff-Parkinson-White paterni, ventriküler erken uyarılma (preeksitasyon) bulgularını içeren spesifik EKG özellikleriyle karakterizedir. Ancak bu durumda herhangi bir aritmi kanıtı bulunmaz ve hasta semptomsuzdur.

---

Patofizyoloji

Doğumsal bir aksesuar yolak olan Kent demeti, atriyum ve ventriküller arasında AV düğümünü atlayarak bağlantı sağlar ve ventriküler preeksitasyona yol açar.

Bu sendrom kalpteki yapısal anormalliklerle, özellikle Ebstein anomalisi ile ilişkilendirilebilir. WPW hastalarının yaklaşık %10’unda birden fazla aksesuar yolak bulunur

WPW sendromu aşağıdaki aritmilerle birlikte ortaya çıkabilir:

• AVRT (en sık; %80)

• Atriyal fibrilasyon (%15–35; yaşla birlikte insidansı artar)

• Atriyal flutter (%5)

• Diğer nadir aritmiler: Multifokal atriyal taşikardi (MAT), fokal atriyal taşikardi, ventriküler fibrilasyon

---

Epidemiyoloji

WPW paterni genel popülasyonda %0,1–0,2, birinci derece akrabalarda ise %0,55 oranında görülmektedir. Bu olguların bir kısmı, iletim anormallikleri ve hipertrofik kardiyomiyopatiye neden olan nadir bir otozomal dominant genetik bozukluk olan ailesel WPW sendromuna bağlıdır.

Erkeklerde kadınlara oranla daha sık görülmekte olup semptomlar genellikle 20–40 yaş arasında gelişir.

---

EKG Bulguları:

Sinüs ritmindeyken preeksitasyon paterni gözlemlenebilir:

• Kısa PR aralığı

• Delta dalgası: QRS kompleksinin başında görülen kaygan yavaş yükselen dalga

• Geniş QRS kompleksi

  
  
  
  

  

  
  

---

Tedavi

Un-stabil taşikardi : Elektriksel kardiyoversiyon uygulanır.

Hemodinamik olarak stabil: Altta yatan ritim değerlendirilir.

• Düzenli dar kompleks taşikardi: Vagal manevralar, adenozin

• Geniş kompleks taşikardi: Düzensiz ritim (örn. altta yatan atriyal fibrilasyon veya multifokal atriyal taşikardi) veya düzenli ritim (altta yatan atriyal flutter veya fokal atriyal taşikardi) durumunda, AV düğüm blokörleri ve vagal manevralardan kaçınılmalıdır; ritim kontrolü amacıyla kardiyoversiyon veya intravenöz prokainamid güvenli bir seçenek olarak tercih edilir.

  
  

Aşağıdaki preeksite taşikardilerde (Afib, Aflut, fokal AT, MAT) AV düğüm blokörleri ve vagal manevralardan kaçınılmalıdır.

WPW’nin Uzun Dönem Yönetimi

WPW paterni ve WPW sendromunun yönetimi, altta yatan risk faktörlerine ve hasta tercihine bağlıdır.

• Risk Değerlendirmesi:

  Kardiyolog tarafından klinik, EKG ve elektrofizyolojik parametrelere dayanarak yapılır.

  Endişe verici klinik özellikler:

  • Senkop

  • Atriyal fibrilasyon, atriyal flutter veya atriyal taşikardi varlığı

  • Geçirilmiş ani kardiyak ölüm

• Dinamik EKG testi: Ambulatuar Holter monitorizasyonu veya efor testi gibi intermittens veya preeksitasyon kaybını değerlendirmeye yönelik testler yapılabilir.

EPS

Endişe verici klinik özellikleri olan, intermittens veya preeksitasyon kaybı belirtileri olmayan ve yüksek riskli mesleklere sahip (örn. pilotlar, sporcular) hastalarda endikedir. Bu test, refrakter periyodun uzunluğunu belirlemeye yardımcı olur.

--->Yüksek riskli hastalar: Tüm hastalara aksesuar yolak ablasyonu önerilir.

--->Düşük riskli hastalar:

Asemptomatik: Genellikle tedavi gerekmez.

Semptomatik:

• Birinci Basamak: Kateter ablasyonu

• İkinci Basamak (ablasyon kontrendike veya hasta tarafından reddedilmişse): Kardiyolog eşliğinde uzun süreli antiaritmik tedavi

• Yapısal kalp hastalığı olmayanlarda: Flekainid veya propafenon düşünülebilir.

• Yapısal kalp hastalığı olanlarda: Dofetilid veya sotalol tercih edilir; AV düğüm blokörleri dikkatle kullanılmalıdır.

---

Komplikasyonlar

Ani Kardiyak Ölüm :

• Genellikle ventriküler fibrilasyon sonucu gelişir.

• Atriyal fibrilasyon veya sirküs taşikardisiyle ilişkili olabilir.

Fizyopatolojik Mekanizma:

• Ani Kardiyak Ölüm’ye neden olan temel mekanizma, atriyal impulsların hızlı şekilde ventriküle iletilmesine neden olan aksesuar yolun anterograd ileti kapasitesidir.

İlaçlara Dikkat:

• AV nodal blokaj yapan ilaçlar, WPW paternine sahip ve hızlı atriyal aritmisi olan hastalarda ölümcül sonuçlara yol açabilir.

  • Özellikle atriyal fibrilasyon ve flutter durumları tehlikelidir.

Diğer Komplikasyonlar:

• Kalp yetersizliği: Uzun süren ya da tekrarlayan taşiaritmiler kalp yetmezliğine yol açabilir.

• Hemodinamik bozulma: Taşiaritmi sırasında mevcut komorbid hastalıkları kötüleştirebilir.

• Senkop ve Travmalar: Ani aritmiye bağlı bayılmalar, travmatik yaralanma riskini artırır.

---

Kaynakça

• Vătăşescu, R. G., et al. (2024). Wolf–Parkinson–White Syndrome: Diagnosis, Risk …. PMC.

• Scheinman, M. M. (2012). The History of the Wolff–Parkinson–White Syndrome. PMC.

• Sapra, A., et al. (2020). Wolff-Parkinson-White Syndrome: A Master of Disguise. PMC.

• Benson, D. W., & Cohen, M. I. (2017). Wolff-Parkinson-White syndrome: lessons learnt and lessons remaining. Cardiology in the Young.

• Bendaram, S., et al. (2022). Management of Wolff-Parkinson-White Syndrome in a …. PMC.

• Brembilla-Perrot, B., et al. (2002). Electrophysiological evaluation of Wolff-Parkinson-White. PMC.

• Arai, A., et al. Current management of the Wolff-Parkinson-White syndrome. PMC.

• Elendu, C., et al. (2025). Risk stratification and management of arrhythmias in …. PMC.

• Centurión, O. A., et al. Atrial Fibrillation in the Wolff-Parkinson-White Syndrome. PMC.